लोकगीत
बैसको रहर (पूर्वेली लोक गीत)
आज भोलि भन्दा भन्दै जीवन गै गयो ।
सन्जोक ले कि केले हो फेरि भेट भयो ।
खोरुङ्वाको सिरैमा मेन्छायेम डाडा ।
जमानामै छुट्यो नि पिरती गाडा।
उमेर कमै भया पन,
उमेर कमै भया पन, ठुला क्याले लाग्दा
लभ गद्दाका चक्करमा, स्कुल है भाग्दा
कि खाना खाना हन कठै, इति झट्ट बड्ड्या
आफ्नो बोयफ्रेण्ड क्याइ खोज्जहँन, आफुइ सित पड्ड्या
पड्ड्या बेला ध्यान अन्त, सोध्या केइ नजान्न्या
खाइ लाग्दो केटो धेक्या, मेरोइ भुनि छान्न्या
चिल्ला कुरा जैले गर्या, उसैलाइ हन चुन्न्या
लभ पड्याका दुबै दिनमा, सँगै लैझा भुन्न्या
हम्ले स्कुल पड्ड्या बेला, लभ छ एइको भुन्थ्या
डरहल्लानुले पछा लाग्या, डरहल्लिनु रुन्थ्या
लभ त कन्ज्याब हुन्छ अच्याल, सिधाइ पोइल झान्या
पड्डा पड्डाइ पोइल झाइ, कस्या हनव खान्या
मोटा मोटा कडा हल्ला, हाल्लु छाडी चुडी
दोहोरी गीत (झ्याउरे छन्दमा)
केटी
हजुरको चिनो कुसुमे रुमाल मायाको निशानी
भिज्यो नि प्यारा सम्झेर आँसु पुछेर त्यही पनि
एकै छु यहाँ सम्झन्छु हर रातका कहानी
नभिजी कहिल्यै रहेन प्यारा रातमा शिरानी
प्यारा रातमा शिरानी ।
केटा
तिमीलाई सम्झी बेचैन छु म बिदेशी माटोमा
मन मेरो त्यतै रमाउछ प्यारी ढिंडो र आटोमा
तिमीलाई पनि सम्झन्छु प्यारी साँझ र बिहानी
मेरो नि कैले ओभानु छ र रातमा शिरानी
प्यारी रातमा शिरानी ।