नारी
ति पुरुश जो आफुलाई
खान्दानी बाबुसाहेब सँझन्छन
र महिला लाई पुस्ताउनी सुसारे
भिराएर पोतेको गलपासो
कोरेर सिन्दुर को सिमा रेखा
एक घर बाट अर्को घर मा
खरिद बिक्री
क्रय बिक्रय
पुस्तौँ देखी ईमान्दार नोकर बनाएर
बफादार स्वास्नि बनाएर
त्यै पुरुश को पाउ मोलाए
त्यै पुरुश को गुणगान बकाए
र आफ्ना सारा पिडा पैताला मुनी राखेर
ति अबोध स्वास्नी हरु लुरु लुरु पछ्याई रहे
एउटा अभिमानी पुरुश लाई !
मर्द हुनु को अर्थ
स्वास्नी कज्याउँनु हो भनेर पढायो यो समाज ले
सयौ परस्त्री गमन गरे पनि
पुरुश चोखो सुद्ध
कहिल्यै बिटुलिएन
परपुरुश सँग महिला दाँत देखाएर हास्दा पनि