मुक्तक (प्राकृतिक प्रकोप)
हरेक वर्ष प्राकृतिक प्रकोपले नेपाल भूमि रुँदैछ
रोगसँगै वर्षा अनि बाढी भेलले झन पीडा हुँदैछ
यहाँ गाउँवस्तीहरू आपत बिपत्तिमा फसेका छन
नेपाल भूमिमा यो कस्तो विपत्तिको घेराले छुँदैछ
हरेक वर्ष प्राकृतिक प्रकोपले नेपाल भूमि रुँदैछ
रोगसँगै वर्षा अनि बाढी भेलले झन पीडा हुँदैछ
यहाँ गाउँवस्तीहरू आपत बिपत्तिमा फसेका छन
नेपाल भूमिमा यो कस्तो विपत्तिको घेराले छुँदैछ
गएको छोरो आउँछ आउन्न परदेशबाट
घरको छानो छाउँछ छाउन्न परदेशबाट
कयौं सपना सङ्गालेर जान त गयो छोरा
साहुको ऋण तिरिन्छ तिरिन्न परदेशबाट
कविता: #गणतन्त्र
म मौन छु आज
गणतन्त्रको शुभकामना
भनिरहदाँ मन नियास्रो पारेर
सोचिरहेछु त्यो अतीत
लागिरहेछ हामीले
बर्बाद गर्यौ एउटा सिङ्गो
त्यो कालखण्ड
समय खेर फाल्यौं
खुट्टा तानिरह्यौँ
हामी,नेपाली
एक अर्काका सधैं
जुझिरह्यौं!
ती सपनाहरू,
आशा र आश्वासनहरु,
बाचा र प्रतिबद्धताहरु,
खै आज कता हराएर गए!
मेरो देशले देखेको सपना,
अनि पलाएको मुना,
चुडिएर गएको छ आज!
कसै-कसैका लागि
अझै भनौं,जो आफू गणतन्त्रका
मालिक हौं झै गरेर
व्यवहार देखाउछन,
हो तिमिहरुले ल्याको गणतन्त्र होइन यो,
यहाँ त हजारौं हजारले बलिदानी दिएका छन
खै त, त्यो बलिदानी को सम्मान !
सधैं झै डेराबाट
एका बिहानै उ हिड्यो,
केहि पर सडक छेउ पुगेर
यताउता नियाल्छ,
राजाधानीका सडक सधैं व्यस्त हुन्थे
तर आज उ सुनसान देख्छ,
अचम्ममा पर्छ
पुलिस दाईले सिधै कता
हिनेको भनी सोध्छ
था छैन त लाई देशमा
लक डाउन छ हँ,
अनि उ बिचरा
झसङ्ग हुन्छ,
त्यहीँबाट
सिधै डेरा तिर फर्किन्छ
बिचरा उ
ज्याला मजदुरी गरेर
पेट पाल्ने मजदुर न थियोे
अघिल्लो साझ समाचार सुन्नै पाएन
दिनभरि काममा ब्यस्त
साझको थकानले
एक गास खाएर
उ सोझै भोलिपल्टको
कामको कल्पना गर्दै
थकित ज्यानलाई
आराम दिन्थ्यो
यस्तै थियो उस्को दैनिकी,
किनकि उ बिचरा
मजदुर न थियो,
त्यो थकित शरीरबाट
पसिना चुहाएर जब
#कविता : #नयाँ_बर्ष
खै त नयाँ पन,
उमङ्ग,उत्साह खै त,
न कतै बस्तीहरुमा खुसी छ,
न राग छ,न रस छ,
न त खुलेका छन रहरहरु,
मन कता-कता पीडामा छ,
उदास छन डाडा काडा,
सुनसान छन मानवबस्तीहरु,
कुडिएका छन मनहरु
भत्किएका छन सपनाहरू
एका-एक मरेका छन आशाहरु
न त बसन्तले नयाँ जोश बोकेको छ,
उल्टै आज जगत सारा रोएको छ,
जिवनका सम्पूर्ण आधारहरु,
भत्किएका छ्न,
बेचैनी छ तनमा,
यताउती हेर्छु मात्र पिर,
अनि ब्यथाहरु मात्रै देख्छु,
बिश्व एउटा पीडाले आक्रान्त छ,
हरेक जन तनावग्रस्त भएका छन,
आशा मारिसकेका छन्
र पनि तिमी आयौं
समय फेरेर नयाँ बर्ष बनेर,
सारा चिज उहीँ ,
समय उहीँ,परिवेश उहीँ,