युवराज नयाँघरे
इनरहार्बरको नयाँवर्ष
अबको केही घन्टापछि सुरु हुनेछ अर्को नयाँ वर्ष ! अर्थात् नयाँ वर्ष सन् २००८। हामी त्यहाँ महान् समयको उल्लास-उत्सवमा मिसिन पुगेथ्यौँ, डाउन टाउन। मेरील्यान्ड राज्यको मुख्य सहर बाल्टिमोर। यसै त सधैं हिस्सी पर्दो र गगनचुम्बी महलको सौन्दर्यले मोहनी लाउने बाल्टिमोर यतिखेर थियो, झिलीमिली उज्यालोले झकीझकाउ। साताभरि सास न बास भएर काम गर्ने अमेरिकीहरू नयाँ वर्षलाई छातीभरि थन्काउने चटारोमा देखिन्थे झन् व्यस्त।
लास रुङ्ने प्याज
पाइलैपिच्छे बास !
अचेल यो कुरा जताततै सुन्न पाइन्छ । हिँड्यो कि त्यो फस्यो । उठेका पैताला पुग्ने ठाउँमा सहजै पुगिहाल्दैनन् । जहाँ र जता पनि आग्लो र भड्खारोसँग मिल्नुपर्ने ।
सडक यात्रा अविश्वसनीय र त्रासद छ अचेल ।
कुनै भर र टुंगो नहुने यो देशको । कुनै ढुक्क र पत्यार नहुने यहाँको समाज । मानिस, समूह र समाजको कुनै अडान नहुने यहाँको ।
त्यसको किचाघानमा अरू पर्नुपर्ने ।